воскресенье

Արտակարգ իրավիճակն ու գյումրեցի երիտասարդները. հարցազրույց Գյումրու Երիտասարադական պալատի տնօրեն Լիլիթ Մակարյանի հետ

-Երիտասարդությունն արտակարգ իրավիճակում  ի՞նչ զբաղվածություն ունի։ 
Ինչպե՞ս է աշխատում համայնքային երիտասարդական միակ կառույցը։

-Գյումրիի երիտասարդները շատ ստեղծարար են, մի կողմից արագ են կողմնորոշվում ու հարմարվում ստեղծված իրավիճակին, մյուս կողմից փորձում են իրավիճակը հարմարեցնել իրենց: Այս ընթացքում երիտասարդներն սկսեցին ակտիվ օգտվել համացանցի կրթական հնարավորություններից, որոնք հնարավորություն տվեցին տնից դառնալ նույնիսկ միջազգային ծրագրի մասնակից: Պալատն ամբողջ ընթացքում արտակարգ աշխատեց: Մինչ մայիսի 18-ը, տնից էինք աշխատում, սովորում ու նաև սոցիալական պատասխանատվության գիտակցմամբ օգնում մարդկանց գրանցվել պետական աջակցության ծրագրերում, կատարել գնումներ, իսկ դրանից հետո վերադարձանք մեր ավանդական աշխատելաոճին: Այս ընթացքում պահպանելով անվտանգության կանոնները՝ իրականացրել ենք ինչպես առցանց, այնպես էլ հիբրիդային տարբերակով մի շարք կրթական, մշակութային, հումանիտար ծրագրեր: Մեծ հաշվով, ժամանակն ու իրավիճակը ցույց տվեցին, որ կարելի է ցանկացած իրավիճակից գտնել գործի համար շահավետ լուծում:

-Ինչպիսի՞ խնդիրներ կարող եք առանձնացնել երիտասարդների մոտ այս շրջանում։ Ինչպե՞ս է ազդում իրավիճակը երիտասարդների վրա։

-Երիտասարդները շատ էին նեղվում շփման պակասից, ժամանցի կազմակերպման խնդիր ունեին, ինչպես նաև հոգեբանական բարդույթներ՝ կապված արտակարգ իրավիճակից բխող սահմանափակումների հետ: Երիտասարդներից շատերը կարիք ունեին ավելի շատ հոգեբանական աջակցության, ուստի երբ կարողանում ես երիտասարդին կամ դեռահասին ցույց տալ, որ ցանկացած իրավիճակ ունի իր դրական և բացասական կողմերը, ներգրավել նրանց տարբեր առցանց ծրագրերում, վերջիններս իրենց ավելի օգտակար են զգում և սկսում են ժամանակը ծախսել առավել արդյունավետ գործընթացների վրա: Շատ կարևոր է, որ չափից դուրս շատ ազատ ժամանակն արդյունավետ ծախսվի: Երիտասարդների մեծ մասն աստիճանաբար սկսում է հաղթահարել իրավիճակից բխող խնդիրները՝ միաժամանակ հարմարվելով իրավիճակին, սակայն դեռ բազմաթիվ խնդիրներ խորքային ուսումնասիրության կարիք ունեն, որոնց մասնագիտական գնահատական է անհրաժեշտ:

-Ո՞րն է   հեռավար աշխատանքի, կրթության, դրական և բացասական կողմերը։

-Դրականը, միանշանակ, այն է, որ վերացվում են աշխարհագրական սահմանները, եթե կա ծրագրերին մասնակցելու նյութական միջոցների, ժամանակի, տեղաշարժման խնդիր, ապա սրանով դրանք մեծ մասամբ լուծվում են: Հեռավարի դրական կողմերից է նաև այն, որ դու հնարավորություն ունես նույն օրվա ընթացքում մի քանի ծրագրի մասնակցելու: Ավելի քիչ ծախսատար էԲացասական կողմերից է այն, որ հեռավարը երբեք չի կարող էմոցիոնալ, արդյունավետության  և մյուս առումներով փոխարինել կենդանի շփմանը: Հոգեբանական առումով, գործիքակազմի, տեխնիկական հարցերով, ինչպես նաև զուտ մարդկային տեսանկյունից հեռավարը շատ ավելի հեռու է, սառը և քիչ վստահելի: Ֆիզիկական առողջության տեսանկյունից ևս խոցելի է:

-Պալատի  շահառուներն  ակտիվ մասնակցում են հասարակական կյանքին նաև համացանցում։ Խոսենք ձեր վերջին նախաձեռնությունների մասին, մասնավորապես ՀՀ աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարության աջակցության ծրագրերի մասին։

-Երբ հայտարարվեցին աջակցության ծրագրերը, ակնհայտ դարձավ, որ շատ շահառուներ սկսեցին շփոթվել, քանի որ գործընթացն ուղղակիորեն կապված էր առցանց գրանցման կամ տվյալների ստուգման հետ: Սա մի կողմից, իսկ մյուս կողմից էլ՝ յուրաքանչյուրս ճանաչում էինք մեր բնակավայրի մոտ առնվազ 1 խոցելի խմբի մարդու, ով ուներ օգնության կարիք և չէր կարող տնից դուրս գալ: Այսպիսով, սկսեցինք մի կամավորական ծրագիր իրականացնել, որի շրջանակներում օգնում էին շահառուներին գրանցվել, խոցելի խմբի մարդկանց համար գնումներ կատարել: Բացի սրանից, երբ արդեն հնարավոր էր դուրս գալ տնից, մենք կյանքի կոչեցինք հակաԲԱԿտերիալ ծրագիրը, որի շրջանակներում բակերում մաքրման աշխատանքներ էինք իրականացնում՝ խրախուսելով բնակիչների մասնակցությունն ամենօրյա մաքրման աշխատանքներին

Սրանից զատ տարբեր մշակութային, կրթական ծրագրեր են իրականացվել, ակտիվ գործել է երիտասարդական մեդիա հարթակը, իրականացվել է օնլայն երիտասարդական ճամբար, ինչպես նաև ավելացել է Պալատի շահառուների թիվը:

-Որո՞նք են արտակարգ իրավիճակի դրական կողմերը երիտասարդների համար։

-Ներհայեցումը և վերաարժևորումը…. 

Սա կարևոր էր, որ երիտասարդներն իրենց կյանքում շատ բաներ վերանայեին և վերարժևորեին….

-Ի՞նչ դասեր, հետևություններ քաղեցիք այս ամենից։

 -Նոր գործիքներ,
Նոր տեխնոլոգիաներ,
Վերաիմաստավորված արժեքներ ու հարաբերություններ:

 

Հարցազրուցը վարեց Լուսինե Խաչատրյանը,
Գյումրի ինֆոտան մեդիագրագիտության դասընթացների շրջանավարտ (2020)



Ծանուցում*
Հոդվածում արտահայտված մտքերը և վերլուծությունները կարող են չհամըկնել Գյումրի ինֆոտան, Սախարովի կենտրոնի պաշտոնական դիրքորոշումների և տեսակետների հետ:

Комментариев нет:

Отправить комментарий