Հեղինակ՝ Լուսինե Զաքեյան
Օգոստոս
ամիսն էր, իմացա «Մարդամեջի» մասին, սկզբից
չիդեի՝ ըդիկ ինչ կներկայացնե իրանից, բայց հետո օր բացատրին, նոր հասկցա, օր ըդիկ սոցիալական
նորարարության մեկօրյա հավաք է, ուրտեղ մարդիկ
կներկայանան իրանց գաղափարներով, որոնցից կընտրվին երկու լավագույն գաղափարները: 2 օր է ինչ էլեկտրոնային հասցես չէի մտե, մտա տեսնիմ ինչ. իմ շատ սիրելի Լուիզան ղրգել էր «Մարդամեջի» հայտը:
Նստա, սկսի լրացնել, կեսից հետ զգացի, օր որոշ կետերի հմտություններս չի բավականացնե,
կիսատ թողեցի, զանգի Լուիզին, սեց, օր գամ Ինֆոտուն, կլրացնենք միասին:
Հաջորդ օրը ելա, գնացի Ինֆոտուն, հայտը լրացրեցի, պարզվավ, օր
հեչ էլ պետք չէր էդ հմտություններին տիրապետելը:
Վերջապես
էկավ էտ սպասված օրը. «Մարդամեջ», «նարնջագույն հեղափոխություն», խանդավառ երիտասարդներ, մտքերի ու գաղափարների տարափ, համով
ուտելիքներ, մի խոսքով՝ գժական մթնոլորտ:
Աստված տա,
հաջորդ տարի նույնպես «Մարդամեջ» լինի, օր
արդեն հանդես գամ իմ սեփական գաղափարով:
Չնայած կփորձեմ
մինչև մյուս տարի ինչ-որ մի բան անել Լեննականիս համար, օր համ սիրտս հովնա, համ
էլ մարդկանց համար լավ էղնի:
Комментариев нет:
Отправить комментарий